Search This Blog

Saturday, March 4, 2017

හිරු බැස ගිය පසු..

බොහෝ මිනිසුන් වලාකුළු වගේ. ලෝකය මහා වැස්සෙන් සතුටු කරවා , නදී  තටාක පුරවා මිහිකත  පිරුණු  සස්‍ය තැනක් බවට පත්කර වලාකුළු අහස අතහැරලා මියයනවා . රාමායනයේ පාඨයක  එහෙම අරුත් දනවන සටහනක් තිබුණා .

ගීතනාත් කුඩලිගම  සසර සැරිසරන තෙක් ..සංස්කරණයේ  ප්‍රේමකීර්ති ගේ නික්මයාම ගැන  සාහිත සටහනක් එක් කරලා තිබුණා .

සුප්‍රසිද්ධ මහා භාරතයේ එන ගංගා පුත්‍ර භීෂ්ම,  ශ්වෙත වර්ණ කෙශයෙන් සුදු රැවුලකින් ,මහත් ප්‍රසන්න වූ පෞර්ෂ යෙන් හෙබි  මහලු පුරුෂයෙක්. භීෂ්ම මේ ගත කරන්නේ ජීවිතයේ අවසාන භාගය බව  ඔහු දන්නවා .එත් තරුණ පිරිස එය දන්නේ නැහැ .ඔහු වෙත එන පිරිස මෙසේ පවසනව.

" ගංගා පුත්‍ර භීෂ්ම තුමනි ,ඔබ තුමන් අපට මෙතරම් සුන්දර ලෙස දැනෙන්නේ ඇයි? "

ගංගා පුත්‍ර පිළිතුරු දෙනවා

"සෙවනැල්ල දිගුවනවිට  දැන ගන්න.. හිරු බැසයාමට ආසන්න බව "  ම 

සත්තකින්ම   හිරු  වැනි මිනිස්සු අප අතර හිඳ  බැහැර යති. ඒ බැහැර ගියේ හිරු බව අපට වඩාත් හොදින් දැනෙන්නේ එබඳු අය සදහටම අප අතහැර ගිය පසුවය. 


No comments:

Post a Comment