අබේසුන්දර සර්ගේ විද්‍යා කාමරේ
මේ කතාව අසූව දශකයේ මැද වකවානුව තරම් ම පැරණිය . ගලහිටියාව මැදි විදුහලට .මුල් වරට පාතැබූ දිනය අද වගේම මතකයේ රැදෙයි . පුංචි පාසලක උදේ රැස්වීම් හුරු අපට ගලහිටියාවේ උදේ රැස්වීමේ පිළිගැනීම් නුහුරුය .අනුශාසනා ,පිළිගැනීම් අතර මා දුටු අපුර්ව ආචාර්ය වරයෙකුගේ වින්දනීය කතාව ස්වරුපය අදට ත් මතකය අවදි කරයි .
ඔහු මයික්රපොනය ඉදිරියට ආවේ පුංචි කැසට් යන්ත්‍රයක් කරේ තබාගෙනය ..ඔහුගේ කතාව කෙටිය . ජාතික හැගීම ගැන මදක් කතාකරයි . ඉන්පසු කැසට් යන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මක කරයි .සුනිල් සාන්ත ගී කොටසක් ඇසෙයි .ඔහු යලි කතා කරයි . එවර ඔහු ගායනයක යෙදෙන්නේ කැසට් යන්ත්‍රය කරේ තබා ගෙනය .. අනතුරුව යලි කතාව පවත්වා ගෙන යයි . කතාව නවතා යලි කැසට් යන්ත්‍රය පන ගන්වයි . ඔහු කියූ කතාවට ගැලපෙන ගීයක් ධර්මදාස වල්පොලගේ හඩින් ඇසෙයි. (දැන් මේ ශිල්පින් හදුනා ගත්තට ඉස්සර මොකුත්ම දන්නේ නැත .)කුඩා අපට මෙයනම් මහත් ආශ්වාදය ගෙනදුන්නකි . ඉන්පසු මේ සර් ගේ නම හොදට මතකය .ඒ අබේසුන්දර සර් ය .
මීළඟ ඡේදය අබේසුන්දර සර් , මා නිවේදකයෙක් ,මාධ්‍ය වේදියෙක් ,නිර්මාණ වේදියෙක් ලෙස නිමවුමක් බවට පත් කලේ කෙසේදැයි ඔබට කීමට ය .ඒ 6 E පන්තියයි . විද්‍යා විෂය ඉගැන්වීම පිණිස ගුරුතුමියක් සිටියද මසකට දින කිහිපයක් අබේසුන්දර සර් ගේ විද්‍යාගාරයේ ඉගෙනුමට භාග්‍ය ලදිමි .
එය හරි අපුරු තැනකි .බැලු සැම අත පරිසරයේම කොටස් විද්‍යාගාරය තුලය .ගහ කොළ පත්‍ර ,පිහාටුවේ සිට බොහොදේය .මේ කාමරයේ වටිනාම දේ සර් ලගට ගෙන තිබිණි .ඒ කැසට් යන්ත්‍රයයි .මිට පෙර කැසට් යන්ත්‍ර නොදුටු අපිට මෙයනම් පුදුමයකි .එහි අපේ හඬ පටිගත කල හැකි බව සර් පෙන්වා දෙන්න සුදානම්ය .එසදහා සර් පාඩම් පිටපත් කිහිපයක් සකසා තිබිණි ,දැන් හඬ පරීක්ෂණය පවත්වයි .පන්තියේ හුග දෙනෙක් ගේ VOICE සර් පරික්ෂා කරයි . දැන් මගේ අවස්ථාවය . අවස්ථාව සංයමයෙන් ප්‍රයෝජනයට ගතිමි .සර් තෘප්තිමත්ය .එදා පන්තියේ මුල් පටිගත කිරීම් වලට මා තෝරා ගත්තේ සර් විසින්මය .සර්ගේ විද්‍යා පාඩම් මම VOICE කලෙමි .එහි උච්චාරණ විදි සර් කියා දුන්නේය ..පටිගත කිරීම් මේ පුංචි යන්ත්‍රය ඉදිරිපිට තනිව කරන හැටි කියා දුන්නේය .RECORD කරන්න බටන් දෙක එකවර එබිය යුතු බව සර් ඉගෙන්වුවේය 
.සියල්ලට වඩා ආශ්චර්යය වුයේ මගේ හඬ ප්‍රථම වරට මා විසින්ම ඇසීමය ..පන්තිය ඉදිරිපිට සර් මගේ හඬ පිලිබඳ කල තක්සේරුව තාමත් මතකය ..සර් එම ප්‍රකාශය කලේ දවසක මට වැරදුනු මොහොතකය .එදින කොට්ටෝරුවා යන්න මා කියා තිබුනේ කොම්බෝරුවා කියාය .සිනා හඬ අතර අබේසුන්දර සර් කිව්වේ මේ හඬ කවදා හරි රටේ නමක් තියන නිවේදකයෙක් ගේ හඩක් වනු බවය ...එදා හිරිවැටුණු එම තක්සේරුව මා පිලිබඳ නිවැරදිම තක්සේරුව කල ප්‍රථම අවස්ථාව යි .ඉන් නොදැනීම මා පන්නරයක් ලැබීය ...කැසට් පටය මගේ මිතුරෙක් විනි .නිවේදන ඒකකය අතිශය සමීප මිතුරෙක් විනි .මයික්රපොනය ආගන්තුක නොවිණි .ගීත ආගන්තුක නොවිණි .අමුද්‍රව්‍ය ඇතිව AUDIO වැඩ කරන්න පෙළබිනි .
කාලය සර් ගෙන් සමුගතයුතු බව පසක් කරයි .අද දක්වා ඔබ නැරඹු රූපවාහිනී සහ ඇසු ගුවන්විදුලි වැඩසටහන් තුල ආකෘතිය සර් ගේය .එය IDIOLOGY එකකි .ඔබ ඇතිකළ එම දෘෂ්ටි වාදයට මා අතිශය ගරු කරමි ....ඔබට නිවන් සුව !
